ေဟာဒီ ကမာၻလံုးႀကီးရ႔ဲ ေသးေသးေလးတစ္ေနရာမွာ
မထင္မရွား မႈန္မႊားမႊားေလးအျဖစ္
သင္ နင္ ငါ ခင္ဗ်ား ေနထုိင္ေနပါတယ္
တကယ္ မထင္မရွား၊ တကယ္မႈန္မႊားမႊား
ကုိယ့္အိမ္ေလးကေန သြားေနက် လမ္းအတုိင္း
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ထြက္ထြက္လာၿပီး လာခ့ဲတဲ့ လမ္းအတုိင္း
အၿမဲတမ္း ျပန္ျပန္ခဲ့တာ တစ္ေန႔ကုိ မုိင္တစ္ရာ မျပည့္
တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ခါေတာ့ မုိင္တစ္ရာေက်ာ္ ခဏသြားၾကည့္မိတတ္တာမွ အပ
စားေနက်အတုိင္း၊ ဝတ္ေနက်အတိုင္း ေန႔ရက္မ်ားမွာ
တစ္ခါခါ နည္းနည္းေလး ပုိပုိျပင္မိတာကမွ အပ
အားလံုးပံုမွန္ပါပဲ၊ ပံုမွန္ဆုိက္တဲ့ ရထားလုိ
အခ်ိန္ခ်ိန္နည္းနည္းေလးပဲ တိမ္းေစာင္းမိတာမွ အပ
ေဟာဒီကမာၻလံုးႀကီးထဲမွာေနေနၾကတယ္
တစ္ခါခါ ေလးေထာင့္က်က် က်င့္မိတာမွအပ
တစ္ခါခါ ႀတိဂံလုိ ပဥၥဂံလုိ ေျပာဆုိမိတာမွအပ
ေဟာဒီလံုးလံုးႀကီးထဲမွာ အသက္ကုိ ႐ႈၾကတယ္
လမ္းကေလးက လမ္းကေလးမွာပဲ ေနတယ္
သစ္ပင္က သစ္ပင္မွာပဲ ေနတယ္
အေဆာက္အဦေတြက အေဆာက္အဦမွာပဲေနတယ္
သင္ နင္ ငါ ခင္ဗ်ား အဲဒါေလးေတြနဲ႔ အျခားအျခား
ေနရာမ်ားဆီ ေနထုိင္သြားလာ လႈပ္ရွားၿပီး
လမ္းရ႔ဲ ခ်ိဳင့္ခြက္မ်ား အေၾကာင္း
သစ္ပင္ရဲ႔ ဓာတ္ႀကိဳးနဲ႔ မလြတ္တဲ့အေၾကာင္း
အေဆာက္အဦရ႔ဲ အထာမက်တဲ့အေၾကာင္း
စကားထဲ ထည့္ေျပာရင္း ပုိပုိလာတဲ့
ပခံုးခ်င္းတုိက္မိတဲ့သူရ႔ဲ အေၾကာင္း
ဟုိလူ မ်က္စိေစြတဲ့ အေၾကာင္း
ဒီလူ နားမေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း
တစ္ပတ္ျပည့္ေအာင္ လွည့္ေျပာတယ္
ေဟာဒီ ကမာၻႀကီးလံုးလံုးထဲမွာေနရင္း
ျမင္တာကုိ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
ၾကားတာကုိ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
ရွက္တာကုိ မရွက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
ေၾကာက္တာကုိ မေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
မခ်စ္တာကုိက် ခ်စ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
မမုန္းတာကုိက် မုန္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
ေနာက္ေက်ာထုိးမယ့္ဓားကုိ ကုိယ္စီဖြက္ထားၾကရင္း
ေဟာဒီကမာၻႀကီးထဲက သင္ နင္ ငါ ခင္ဗ်ား
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေမးထူးေခၚေျပာၾကတယ္
လူမႈေရးေၾကာင့္၊ စီးပြားေရးေၾကာင့္၊ ခမည္းခမက္ေၾကာင့္
ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡကုိ ၿပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္
နားခ်င္းအတူတူဆီ ၿငိမ္းခ်မ္းအေၾကာင္း
လူၾကားေကာင္းေအာင္ ေျပာၾကတယ္
မ်က္လံုးခ်င္း အတူတူဆီ ေအာင္ျမင္မႈအေၾကာင္း
လူျမင္ေကာင္းေအာင္ ျပၾကတယ္
ငါ့ကုိ ဘာမွတ္ေနလဲ၊ ငါ့အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္း သိေစရမယ္
ငါ့လုိ လူငယ္ေရွ႕ေဆာင္ကုိ၊ ငါ့လုိ ႏုိင္ငံသားေကာင္းကုိတဲ့
ကုိယ္ေအာ္ေနတာကုိ ကမာၻႀကီး ၾကားမၾကားထက္
ကုိယ္တုိင္ ျပန္မၾကားပဲ ဆုိးဆုိးရြားရြားေအာ္တယ္
ဆြဲအားအျပည့္နဲ႔ ကမာၻႀကီးထဲေနၿပီး
တစ္ပတ္ၿပီးတစ္ပတ္ လည္ရင္း ပတ္ရင္း
ဖိအားအျပည့္နဲ႔ ေျမႀကီးထဲ နိမ့္ဆင္းေနၾကတဲ့
သင္ နင္ ငါ ခင္ဗ်ား
ေနရထုိင္ရ သင့္ေတာင့္သက္သာ ရွိပါရဲ႔လား။
မထင္မရွား မႈန္မႊားမႊားေလးအျဖစ္
သင္ နင္ ငါ ခင္ဗ်ား ေနထုိင္ေနပါတယ္
တကယ္ မထင္မရွား၊ တကယ္မႈန္မႊားမႊား
ကုိယ့္အိမ္ေလးကေန သြားေနက် လမ္းအတုိင္း
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ထြက္ထြက္လာၿပီး လာခ့ဲတဲ့ လမ္းအတုိင္း
အၿမဲတမ္း ျပန္ျပန္ခဲ့တာ တစ္ေန႔ကုိ မုိင္တစ္ရာ မျပည့္
တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ခါေတာ့ မုိင္တစ္ရာေက်ာ္ ခဏသြားၾကည့္မိတတ္တာမွ အပ
စားေနက်အတုိင္း၊ ဝတ္ေနက်အတိုင္း ေန႔ရက္မ်ားမွာ
တစ္ခါခါ နည္းနည္းေလး ပုိပုိျပင္မိတာကမွ အပ
အားလံုးပံုမွန္ပါပဲ၊ ပံုမွန္ဆုိက္တဲ့ ရထားလုိ
အခ်ိန္ခ်ိန္နည္းနည္းေလးပဲ တိမ္းေစာင္းမိတာမွ အပ
ေဟာဒီကမာၻလံုးႀကီးထဲမွာေနေနၾကတယ္
တစ္ခါခါ ေလးေထာင့္က်က် က်င့္မိတာမွအပ
တစ္ခါခါ ႀတိဂံလုိ ပဥၥဂံလုိ ေျပာဆုိမိတာမွအပ
ေဟာဒီလံုးလံုးႀကီးထဲမွာ အသက္ကုိ ႐ႈၾကတယ္
လမ္းကေလးက လမ္းကေလးမွာပဲ ေနတယ္
သစ္ပင္က သစ္ပင္မွာပဲ ေနတယ္
အေဆာက္အဦေတြက အေဆာက္အဦမွာပဲေနတယ္
သင္ နင္ ငါ ခင္ဗ်ား အဲဒါေလးေတြနဲ႔ အျခားအျခား
ေနရာမ်ားဆီ ေနထုိင္သြားလာ လႈပ္ရွားၿပီး
လမ္းရ႔ဲ ခ်ိဳင့္ခြက္မ်ား အေၾကာင္း
သစ္ပင္ရဲ႔ ဓာတ္ႀကိဳးနဲ႔ မလြတ္တဲ့အေၾကာင္း
အေဆာက္အဦရ႔ဲ အထာမက်တဲ့အေၾကာင္း
စကားထဲ ထည့္ေျပာရင္း ပုိပုိလာတဲ့
ပခံုးခ်င္းတုိက္မိတဲ့သူရ႔ဲ အေၾကာင္း
ဟုိလူ မ်က္စိေစြတဲ့ အေၾကာင္း
ဒီလူ နားမေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း
တစ္ပတ္ျပည့္ေအာင္ လွည့္ေျပာတယ္
ေဟာဒီ ကမာၻႀကီးလံုးလံုးထဲမွာေနရင္း
ျမင္တာကုိ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
ၾကားတာကုိ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
ရွက္တာကုိ မရွက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
ေၾကာက္တာကုိ မေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
မခ်စ္တာကုိက် ခ်စ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
မမုန္းတာကုိက် မုန္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း
ေနာက္ေက်ာထုိးမယ့္ဓားကုိ ကုိယ္စီဖြက္ထားၾကရင္း
ေဟာဒီကမာၻႀကီးထဲက သင္ နင္ ငါ ခင္ဗ်ား
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေမးထူးေခၚေျပာၾကတယ္
လူမႈေရးေၾကာင့္၊ စီးပြားေရးေၾကာင့္၊ ခမည္းခမက္ေၾကာင့္
ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡကုိ ၿပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္
နားခ်င္းအတူတူဆီ ၿငိမ္းခ်မ္းအေၾကာင္း
လူၾကားေကာင္းေအာင္ ေျပာၾကတယ္
မ်က္လံုးခ်င္း အတူတူဆီ ေအာင္ျမင္မႈအေၾကာင္း
လူျမင္ေကာင္းေအာင္ ျပၾကတယ္
ငါ့ကုိ ဘာမွတ္ေနလဲ၊ ငါ့အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္း သိေစရမယ္
ငါ့လုိ လူငယ္ေရွ႕ေဆာင္ကုိ၊ ငါ့လုိ ႏုိင္ငံသားေကာင္းကုိတဲ့
ကုိယ္ေအာ္ေနတာကုိ ကမာၻႀကီး ၾကားမၾကားထက္
ကုိယ္တုိင္ ျပန္မၾကားပဲ ဆုိးဆုိးရြားရြားေအာ္တယ္
ဆြဲအားအျပည့္နဲ႔ ကမာၻႀကီးထဲေနၿပီး
တစ္ပတ္ၿပီးတစ္ပတ္ လည္ရင္း ပတ္ရင္း
ဖိအားအျပည့္နဲ႔ ေျမႀကီးထဲ နိမ့္ဆင္းေနၾကတဲ့
သင္ နင္ ငါ ခင္ဗ်ား
ေနရထုိင္ရ သင့္ေတာင့္သက္သာ ရွိပါရဲ႔လား။