ခံစားခ်က္မပါဘဲ စပ္တဲ့ကဗ်ာ

ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္ ထားဝယ္ကဗ်ာထဲမွာ
သူတုိ႔ေလ တမ္းတခဲ့ၾကဖူးတယ္ ဒီလုိ
အိမ္ေခါင္ျမဳပ္ေအာင္ ရြာလုိက္ပါမုိး… လုိ႔
ေဝးသြားတာကုိ ေဝးသြားတဲ့အတုိင္း
ျပန္မလာတာကုိ ျပန္မလာတဲ့အတုိင္း
တစ္ေနရာရာမွာ သိမ္းထားလုိ႔ မျဖစ္တဲ့အဆံုး
အိမ္ေခါင္ျမဳပ္ေအာင္ မုိးရြာေစခ်င္တယ္
အကၽြမ္းတဝင္ေနမိကာမွ
ကၽြမ္းသားတဲ့ ကုိယ့္အသည္းကုိ
ဘယ္လုိမွ ကုလို႔ မရတဲ့အဆံုး
အိမ္ေခါင္ျမဳပ္ေအာင္ မုိးရြာေစခ်င္တယ္
မ်က္ရည္ေတြလည္း ေဝလုိ႔
သူမပံုရိပ္ေတြလည္း အနားမွာေဝ့လုိ႔
သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဝးခဲ့ၾကတယ္
ေဝ ေဝ့ ေဝး မွာ နီးဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့အဆံုး
အိမ္ေခါင္ျမဳပ္ေအာင္ မုိးရြာေစခ်င္တယ္
ဒီလုိနဲ႔
ငါတုိ႔ရ႕ဲ ဇာတာမွာ အၿမဲတမ္းမုိးေခါင္ေၾကာင္း
ငါတုိ႔ ဆက္ၿပီး ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၾကတာေပါ့
သူငယ္ခ်င္း။

Read More

Numb

မင္းအခန္းနံရံကုိ အားကုန္ ထုေနလို႔ေကာ
ဘုရားေက်ာင္းကုိ ေျခကုန္သုတ္ေျပးေတာ့ေရာ
စာသင္ခန္းမထဲ မင္းတစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့လုိ႔ေကာ
ေလွကားအဆင္းမွာ တုိက္မိလုိ႔လဲေတာ့ေရာ
မင္းမေသာက္ျဖစ္တဲ့ ေကာ္ဖီခြက္ေတြအတုိင္း
ပတ္ဝန္းက်င္က ေအးစက္ပဲမဟုတ္လား
ျဖတ္ခနဲ မင္းလန္႔ဖ်တ္သြားပံုက
သူမ်ားေတြ လက္ညိဳးထုိး ဟားတုိက္စရာ
ေဆာင္းမနက္က အိမ္နံရံမ်ားလုိ
ႏွင္းရည္မစုိ႐ံုတမယ္ မင္းမ်က္ႏွာက
မင္းခံႏုိင္ရည္ မရွိတဲ့ အထီးက်န္မႈထဲဆီ
မင္းကုိယ္တုိင္ပဲ ဆြဲခဲ့တဲ့ေျမပံုေပါ့
လူရာမဝင္တဲ့ ႐ူးသြပ္မႈက
မင္းလုပ္သမွ် မင္းေက်ာပုိးအိတ္လုိ
မင္းကုိ မ်က္ႏွာလႊဲပါေပါ့
မင္းတကူးတက သယ္လာတဲ့အၿပံဳးေတြ
မင္းရပ္ေနတ့ဲ တံတားေအာက္ကုိသာ ပစ္ခ်လုိက္ပါေတာ့
မင္းေရွ႕မွာဘယ္သူမွ မရွိသလုိ
မင္းေနာက္ကုိလည္း ဘယ္သူမွ လုိက္မလာဘူး
အခု မင္းဝတ္ထားတဲ့ ဝတ္စံုကုိ
ဘယ္လုိ ဝတ္စံုမ်ိဳးလဲလုိ႔ မင္းမသိႏုိင္ေသးသ၍။

Linkinpark ၏ Numb ေတးသ႐ုပ္ေဖာ္ကုိ သီဖြဲ႔သည္။

Read More

အခုခင္ဗ်ားၾကည့္ေနတာ ျဖဴမည္း႐ုပ္ရွင္

အကၡရာ ေလးဆယ့္ႏွစ္လံုးကုိခုိစီး
ကုိယ့္ခရီးကုိ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း ထြက္ခဲ့
အေတြ႔အႀကံဳ သိပ္သည္းဆ ဖြဖြေလးနဲ႔
လမ္းလယ္မွာ ရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ တစ္ခါကဧည့္သည္ကုိ
ႏႈတ္ခမ္းမွာ လက္ညိဳးေထာင္ၿပီး ခပ္တုိးတုိးေနဖုိ႔ေျပာတုန္း
ငါ့မ်က္ႏွာမူရာမွာ ေနဝင္သြားတယ္
ငါ့ကုိ ခ်စ္ပါ၊ ငါ့ကုိ မုန္းပါ၊ ငါ့ကုိ ထားရစ္ပါ
သရၾကားထဲ ဗ်ည္းေတြ ထုိးသြင္းတဲ့ စာလံုးေတြနဲ႔
မ်က္ေစာင္းေတြထုိးသြင္းပါ ဓားေတြ လွံေတြ ထုိးသြင္းပါ
သၾကားထဲ ဆားထည့္ထားတဲ့ စာလံုးေတြလုိ႔မွားဖတ္ၿပီး
ေက်ာက္ခဲေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္ပါ ေသနတ္ေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္ပါ
ဖုိနဲ႔မ ခြဲျခားလုိ႔ မရသလုိ သရနဲ႔ ဗ်ည္းခြဲျခားလုိ႔မရ
အဲဒီလုိ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူမကုိ ခဲြျခားလုိ႔မရ
အခု သူမလက္ထပ္သြားၿပီဆုိတာကလည္း
သရၾကားထဲ ဗ်ည္းညႇပ္သြားတဲ့ ျပႆနာ
ဒီတစ္ခါ သၾကားထဲ ဆားမထည့္မိျပန္ဘူး
သံသာကမ္းတုိင္ တူၿပိဳင္ကူးမယ္ေလ ဆုိတဲ့ သီခ်င္လည္း
သရၾကားထဲ ဗ်ည္းညွပ္တဲ့ ျပႆနာ
ဒီလမ္း ဒီၿမိဳ႕ျပ ဒီေနရာေတြမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း
ေပ်ာက္မသြားတဲ့ ငါ့ကုိ ျပန္ရွာလုိ႔မရ
ဒီလုိနဲ႔ မႏၲေလးမွာ မုိးေတြရြာ၊ အျခားေနရာတစ္ခုမွာ မုိးေတြရြာ
ေခါင္းေလာင္းကုိ တစ္ခ်က္ထုိးလုိက္ပါ
အေလာင္းေကာင္ကုိ သုႆာန္တစျပင္ကုိ ပုိ႔ပါ
မ်က္ႏွာမည္းတစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ အကူအညီေတာင္းပါ
ပါးစပ္ကုိ ေခါင္းနဲ႔ အနီးဆံုးမွာ ထားပါ
စကားကုိ အူထဲကထြက္တဲ့ အသံနဲ႔ေျပာပါ
ဆုလာဘ္မပါတဲ့ တံဆိပ္ေကာင္းေတြ ရယူပါ
ဘယ္ေတာ့မွ မလြဲေခ်ာ္မယ့္ နားလည္မႈကုိသိမ္းပုိက္ပါ
ေႁမြေပြး၊ သရအျပည့္အစံုပါတဲ့ ခေခြးအကၡရာ
ဝင္းဝင္းျမင္လို႔ မီးက်ီးကုိ ေရႊထင္တဲ့
(အသိဉာဏ္ကန္းေနတဲ့ မ်က္လံုးေစြေစြသတၱဝါ)
သူစိမ္းတရံမ်ား၏ ဟာလာဟင္းလင္း က႐ုဏာေတြနဲ႔
တစ္ေယာက္တည္းလာၿပီး ႏွစ္ေယာက္ထြက္ခ်င္
ေကာက္႐ုိးမွ်င္ဆုိတာ ေသခ်ာသြားၿပီလား
ဆႏၵေတြ မသင့္ေလွ်ာ္တဲ့ မုိက္မဲမႈေတြအျပည့္
ကုိယ့္ဝမ္းသာမႈကုိ ကုိယ္တုိင္ မေကာင္းေၾကာင္းေျပာရင္း
ကုိယ့္လက္မွာ ထုိးထားတဲ့ မင္ေၾကာင္ကုိ ကုိယ္တုိင္ဖ်က္ရင္း
ၾကည့္သူမရွိတဲ့ ႐ုပ္ရွင္႐ံုထဲ လူျပည့္မယ္အထင္နဲ႔
(ရွိခဲ့ရင္လည္း ကုိယ့္ေျခကုိယ္မျမင္တဲ့ ေႁမြေတြပဲ ျဖစ္မွာ)
ဒီလမ္းမွာ ေထာင့္ခ်ိဳးတစ္ခု ရွိမယ္အထင္နဲ႔။

Read More

မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ အေဝး

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သူမ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္
ေနေကာင္းလား၊ ေနရထုိင္ရ အဆင္ေျပလား၊ က်န္းမာေရးဂ႐ုစုိက္
ေမးခြန္းမ်ားကုိ အဆင္ေျပတဲ့ ေနရာကုိ ပစ္ခ်
အခုေကာ ဘာလုပ္ေနလဲ၊ ပံုမွန္စား ပုံမွန္အိပ္ရဲ႕လား
ကၽြန္ေတာ္ ဂါထာတစ္ပုဒ္ကုိ ရြတ္ဆုိရင္း ေနရာျပင္ထုိင္
တေလာကေတာင္ သူနဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ ရွင့္အေၾကာင္းေျပာျဖစ္ေသးတယ္
နာမဝိေသသန၊ နာမ၊ ႀကိယာဝိေသသန၊ ႀကိယာ
ဘယ္သူကေတာ့ ရွင့္ကုိ ဘယ္လုိျဖစ္တယ္ဆုိလားပဲ
သူမမ်က္လံုး ေရွ႕တည္တည့္ လက္ဝါးကုိ ျဖန္႔ၿပီး ဘယ္ညာခါယမ္း
ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ရွင့္ဘက္က ဘယ္လုိခံစားရလဲ
ကၽြန္ေတာ္ ဟာသေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ခပ္ျမန္ျမန္ေတြး
တကယ္ေတာ့ တကယ္မွန္တာ တစ္ခုခုရွိရမယ္ သိလား
ကၽြန္ေတာ္ သူမနဲ႔ အနီးဆံုး ေနရာသုိ႔ ေရႊ႕ထုိင္
ရွင့္ေဆးလိပ္မီးခုိးေငြ႔ကုိ ဒီဘက္မႈတ္မထုတ္နဲ႔ေလ
သူမထံတြင္ မ်က္ရည္အိပ္ ပါမပါ သိပ္မေသခ်ာ
ေအာ္ ကၽြန္မ ရွင့္ကုိ ေျပာစရာ ရွိတာ ခုမွ သတိရတယ္
ဆုိ႐ုိးမ်ား၊ က်င့္ဝတ္မ်ား၊ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ား၊ ထံုးတမ္းစဥ္လာမ်ား
ကၽြန္ေတာ္ နားဖာကေလာ္ဝယ္ရန္ လုိေနေၾကာင္း သတိရ
ထုိစဥ္
ဒီဇင္ဘာေဆာင္းတစ္ခု သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ၾကားသုိ႔ ျဖတ္ဝင္။

Read More

ေကာင္းကင္ထက္က `လ´

အခ်ိန္တန္ၿပီလုိ႔ သတ္မွတ္ၿပီး
ကုိယ့္အၾကည့္ကုိ သူမဆီက
ျပန္႐ုတ္သိမ္းရတာ ပင္ပန္းလွၿပီ
သြင္သြင္က်ိဳးေအာင္ ႐ိုက္ခ်ိဳးထားလည္း
သူမကုိ ခ်စ္တဲ့စိတ္က
ဘာနဲ႔ တားတား မရ
ဘယ္ကေနမ်ား
ႏွလံုးသားတည့္တည့္ေပၚ
သူမ ျပဳတ္က်ခဲ့တာပါလိမ့္
သူမကုိ ခ်စ္မိတဲ့ပံုစံကေလ
အႀကိမ္ႀကိမ္ဖ်က္ဆီးလိုက္လည္း
ျပန္ျဖစ္တည္မႈ အသစ္အသစ္က
ေျခခ်စရာ မရွိေအာင္ျပည့္ၾကပ္
သူမရဲ႕ နားသယ္စ၊ ဆံႏြယ္မ်ား
ႏွာတံဖ်ား၊ လက္သည္းခြံ
စသျဖင့္ စသျဖင့္ ေသးေသြးမႊားမႊားေလးထိ
ကၽြန္ေတာ့္အခ်စ္ေတြ ေျပး၀င္နားခုိ
နဂုိရ္မျမင္ရတဲ့ ေလနဲ႔ မုိးကုိမျမင္ေပမယ့္
အခ်ိန္ရွိတုိင္း သူမတစ္ေယာက္တည္းကုိ သာျမင္
သူမရဲ႕ ေမြးညႇင္းဖ်ားမ်ားထိ
မဆံုးႏုိင္တဲ့ ၀ါက်ေတြနဲ႔
ကဗ်ာကုိ မၾကာခဏ ေရးဖြဲ႔မိ
သူမကုိ ခ်စ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာ
သဘာ၀ေဘးအႏၲရာယ္၊ ႏ်ဴကလီးယား အႏၲရယ္
စစ္မက္အႏၲရာယ္ ကင္းလွ်က္ စင္ၾကယ္
အတုိင္းသား အေနအထားမပ်က္။

Read More

အမွန္တရားက ဒီမွာရွိတယ္

ကုိယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ တည့္တဲ့ စိတ္ကူးကုိ
စိတ္ကူးထဲ အေသအခ်ာထည့္ၿပီး
မေန႔က လူေျပာသူေျပာမ်ားခဲ့တဲ့ စကားတျဖတ္
မေန႔က သတင္းစာမွာ ပါခဲ့တဲ့ အသံတစ္ဝက္
မေန႔က ေရဒီယုိမွာ လြင့္ခဲ့တဲ့ အပုိင္းတစ္စ
ေရွးပုရပုိက္ ေဆးၫြန္းအတုိင္း
ကုိယ္ထင္တာ တစ္ဝက္
ဆြဲခ်တာ တစ္စိတ္
ယံုတမ္းက တစ္ပုိင္း
သမေအာင္ ေရာေမႊၿပီး
ကုိယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ ေတာ္တည့္မွန္ကန္ေအာင္
ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေသာက္ခ်လုိက္တယ္
သံေခ်းတက္ေနတဲ့ စိတ္ကူးအတြက္
ဒီကဗ်ာထဲမွာ
အေကာင္းဆံုး ေဆးကို ေဖာ္စပ္ေပးခဲ့တယ္
ခင္ဗ်ားလည္း ေသာက္ထားတယ္မဟုတ္လား။

Read More