 |
| From FB |
ေနဟာ သူ႔အပူနဲ႔သူ
မီးလုိလည္းပူရ ေသာကလုိလည္းပူရ
သူဆက္ရွင္သန္ေပးရမလုိလုိ ခုပဲ ေသေပးရေတာ့မလုိလုိ
ကမာၻေပၚက ႏုိင္ငံငယ္ေလး တခုမွာလည္း
ညဟာ တဆတ္ဆတ္တုန္ဖုိ႔ ေမ့ေနတာ ၾကာေပါ့
သုိးေတြ သူတုိ႔အေမြးကုိ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဝတ္ဆင္ႏုိင္ေတာ့မွာပါ
အိမ္အေပၚထပ္ကလည္း ဂုိေဒါင္ ျဖစ္ေနတာ
သူ႔ကုိယ္ထဲမွာ လူေနဖူးတာ ခမ်ာအိပ္မက္လုိလုိ
မလုပ္ခဲ့ပါဘူး
မလုပ္ေတာ့ပါဘူး တဲ့
အမူးလြန္ေနတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ တရားေတြ
ငါတုိ႔ ေတာင္ကုန္းမွာ ငါတုိ႔ မသိတဲ့ အလံေတြ
လာၿပီး ေအာင္ပြဲခံသြားတဲ့အခါ
မုိးထဲ ေလထဲ ၿပီးေတာ့ မုန္တုိင္းေတြထဲ ကူသူမဲ့ခဲ့ေပါ့
အလုိလုိေန ယုန္ကေလး ျဖစ္ေနရွာတယ္
ခုလုိ သူတုိ႔ငုိတဲ့အခါ ဘယ္လုိ ေခ်ာ့သိပ္ရလဲ
“ေဟ့ ကေလးေတြ သြားသြား
ဟုိေခ်ာင္းထဲ ဘယ္ကားမွ မလာဘူး
ေဘာလုံးကုိ အဲမွာသြားကန္”
ငါတုိ႔ စမ္းေခ်ာင္းေတြ
ေဆး႐ံုတခုခုကုိ ပုိ႔လုိ႔ မရဘူး
စိပ္ပုတီးနဲ႔ ရိပ္ႀကီးခုိလုိ႔ မရဘူး
ဖုန္းဆုိ ေဘာလံုးက ေရထြက္ခဲ့ဖူးတဲ့
သစ္ငုတ္ေညႇာင့္ေလးနဲ႔ သြားေဆာင့္ေရာ
တကယ္တမ္း သူတုိ႔ အနာဂတ္ကြဲသြားတာ
ဘာမွ မရွိျခင္းမွာ ဘာမွ မရွိဘူး။
တခုခု ရွိရမယ္ဆုိရင္
အဲဒီတခုခုအတြက္
တခုခုကေတာ့ ရွိရမယ္
ငါတုိ႔ အနာဂတ္အုိႀကီး
မတ္တပ္ရပ္ႏုိင္ဖုိ႔ ေသးေသးေလး ျဖစ္ျဖစ္။