အတိတ္မ်က္ဝန္းကုိက ရင္ထဲကုိပဲ စုိက္စုိက္က်ေနတာပါ
ငါတုိ႔အခ်စ္စစ္စစ္ေတြနဲ႔ ခ်စ္ခဲ့ၾကၿပီး
ဘယ္လုိမွ မေဝးႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္
ငါတုိ႔ဆြဲခဲ့တဲ့ စင္ၾကယ္မႈအနာဂတ္ပန္းခ်ီမွာ
ေဘးကေန ပက္က်ဲခ်လုိက္တဲ့
အမုန္းေရာင္ အစြန္းအထင္းမ်ားခဲ့တယ္
ေကြ႔ေသာ ေကာက္ေသာ ေလာကီတရားမွာ
အသားအေရ ပါးလွပ္လွပ္နဲ႔
ကုိယ္ခံအားနည္းၾကသူေတြၾကား
ငါတုိ႔
ဒုိင္းေတြ လႊားေတြအေၾကာင္း မေဆြးေႏြးမိခဲ့ဘူး
ေရအသြန္ခံလုိက္ရတဲ့ အလွေမြးကန္ထဲက ငါးေတြ
ဘယ္လုိပဲ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေန
ေရနဲ႔ နီးရာကုိ မေရာက္ခဲ့ဘူး
အခ်စ္ရယ္
မင္းမ်က္ဝန္းတခ်ိဳ႕နဲ႔ မင္းအခ်စ္အေၾကာင္း
၏ သည္ မလႊဲ
ငါ့ရင္ထဲ ခုိဆဲ ကပ္ဆဲ
ေမာင္လုိ႔ေခၚသံကုိ နားနဲ႔ဆတ္ဆတ္ၾကားဆဲ။
သံုးသံုးလီ=ကုိးကုိ ၁၂၅ ထဲမွ ၾကာသပေတးႏႈတ္၍ ရလာပါသည္။