Thursday, June 17, 2010

တစ္စကၠန္႔

Thursday, June 17, 2010 Posted by ဂျေဂျူဝိုင်


ဘာမွဖီးလိမ္းျပင္ဆင္မထားတဲ့

ရြက္ၾကမ္းေရႀကိဳအပ်ိဳစင္ညတစ္ခုမွာ
ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ တိုက္ခန္းတစ္ခုထဲက
ျပတင္းေပါက္ေလးမွာ ေမးေထာက္ၿပီး
ေငးေနတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျမင္ကြင္းတည့္တည့္
မ်က္ခြံကို သာမန္ေလး ပင့္တင္လိုက္ခ်ိန္
မထင္မရွား ၾကယ္ေလးတစ္ပြင့္ ခိုးေႂကြတယ္
ခ်က္ခ်င္း
ခ်က္ခ်င္းထက္ျမန္တဲ့ ခ်က္ခ်င္း
အဲဒီထက္ပိုျမန္တဲ့ ခ်က္ခ်င္း
ၾကယ္တစ္ပြင့္ ေႂကြခ်ိန္အတြင္း
ရစရာေတြမရႏိုင္တဲ့ ဘ၀
ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ဘ၀
မသင္ယူလို႔ မတတ္ေျမာက္ခဲ့တာ မဟုတ္
အေျခခံသေဘာတရားကိုေတာင္နားမလည္ႏိုင္တဲ့ဘ၀
မေက်နပ္တာေတြကို ရယ္ျပေပးေနရတဲ့ ဘ၀
မရွိဖူးတဲ့ ခ်စ္သူ အထားခံခဲ့ရသလို ညရဲ႕
လြမ္းခ်င္တာကို မလြမ္းရတဲ့ ဘ၀ထဲက
ေဖာင္ဖ်က္ရေအာင္လည္း ကမ္းမကပ္ႏိုင္
တိုက္ပဲြဆိုျပန္ေတာ့လည္း ဘာအတြက္မွန္း
ဘယ္သူ႔အတြက္မွန္း ဘာေၾကာင့္မွန္း
လမ္းေတြရွိေပမယ့္ သြားလို႔မရ
အခ်ိန္က လံု႔လစိုက္ လံုံ႔လစိုက္
အခ်ိန္က အေရးႀကီး အေရးႀကီး
အျမင့္က တြန္းခ်မယ္ တြန္းခ်မယ္
အနိမ့္က ဆဲြခ်မယ္ ဆဲြခ်မယ္နဲ႔
ရပ္ထားတဲ့ ေျခတစ္ဖ၀ါးစာမွာ
ဟန္ခ်က္က ဘ၀ကို ညိႇမေပးႏိုင္ဘူး
ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ေန႔ေတြညေတြက
ေရမရတဲ့ ေတာင္စဥ္
ေရခမ္းေျခာက္တဲ့ အင္းအိုင္
အခ်စ္၊ ေအာင္ျမင္မႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ
ၾကားဖူးနား၀ ပံုတိုပတ္စ
မတိုက္ခိုက္ပဲ သိမ္းပိုက္ခြင့္ ရတာကလည္း
၀မ္းနည္းမႈ၊ အားငယ္မႈ၊ အထီးက်န္ဆန္မႈ
ရသင့္တာေလးကို ရွာခဲ့လည္း မရ
ျဖစ္သင့္တာေလးကို လုပ္ခဲ့လည္း မျဖစ္
ဒါကပဲ အနိစၥလား
ဒါကပဲ ဒုကၡလား
ဒါကပဲ အနတၱလား
ဘ၀ေပးကုသိုလ္ အျဖစ္ ယူလိုက္မယ္
တရားေဒသနာအျဖစ္မွတ္လိုက္တယ္
ခ်က္ခ်င္း
ေကာင္မေလး ျပတင္းေပါက္က ခြါခဲ့တယ္။



ခ်စ္စြာေသာ ညီမေလးငယ္နန္႔စႏၵာထြန္းသို႔ အမွတ္တရ ေရးေပးပါတယ္