မိန္းကေလး … “ကၽြန္မကုိ မသိတဲ့ လူတစ္ေယာက္က လာနမ္းတယ္”
ရဲ … “ေကာင္းၿပီ၊ မင္းဘာျပန္လုပ္လုိက္ေသးလဲ”
မိန္းကေလး … “ကၽြန္မကုိ ဒီလုိလုပ္လုိ႔ ဘယ္ရမလဲ၊
မဟုတ္မခံတတ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ျပန္နမ္းပစ္တာေပါ့” တဲ့။
အဲဒီဟာသေလးလုိ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ မသိဘဲ နမ္းခဲ့သမွ်
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ျပန္နမ္းပစ္ခဲ့ခ်င္တာေပါ့။
ရက္စက္တတ္တဲ့ မ်က္ႏွာေတြမွာ
သနပ္ခါးေတြက အေဖြးသားနဲ႔ လွလြန္းေနေတာ့လည္း
ၾကင္နာတတ္တဲ့ မ်က္ႏွာေတြမွာ
မီး၀င္း၀င္းေတာက္ မ်က္လံုးေတြပဲ ထြန္းေပါက္ရခဲ့ေပါ့
ေကာက္က်စ္မႈက သြားတက္ေလးနဲ႔ ၿပံဳးေနေတာ့လည္း
႐ုိးသားမႈက အစြယ္တေငါေငါနဲ႔ ထြက္ခြါခဲ့ရေပ့ါ
သူတုိ႔ အတၱကို ထပ္မံအမြန္းတင္ခဲ့ၾကလုိ႔
ရာသီဥတုေပ်ာက္ဆံုးကုန္ခဲ့ၾကေၾကာင္း
သူတုိ႔ နည္းနည္းေလးျဖစ္ျဖစ္ သိၾကရင္ ေကာင္းမွာ
ေမတၱာမွန္ရင္ ေရာင္ျပန္ဟပ္မွာပါ ..တဲ့
ေသြးေအးတဲ့ မ်က္လွည့္ဆရာရဲ႕
အေ၀းက လွမ္းေခ်ာ့တဲ့ ေတးသံကုိ
ပ်ားသကာလုိ ခ်ိဳၾကလုိက္တာ
အတြင္းမွာပုန္းေနတဲ့ အဆိပ္ျပင္းေတြနဲ႔
မွားယြင္းခြင့္ကုိ အားေဆးထိုးေနမွန္း မသိၾကဘူး
က်ိဳၿပီးခ်က္ၿပီး ေသာက္ခ်င္ရေလာက္ေအာင္
ေအးေအးေဆးေဆး ထုိင္ေငးခ်င္ရေလာက္ေအာင္
ေနာင္တဟာ သိပ္ၿပီး မက္ေမာင္စရာေကာင္းေနသလား
မီးပံုထဲ က်ည္ဆံေတြ အျပည့္ထဲ့ၿပီး
၀ုိင္းႀကီးပတ္ပတ္ကေနၾကတဲ့ သူေတြအတြက္
ဖူးပြင့္ေ၀ဆာေနတဲ့ ၀မ္းနည္းမႈပန္းျခင္းရယ္
မႈိေစာ္နံေနတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈဆုတံဆိပ္ရယ္
တကယ္မရွိတဲ့ သုဂတိသုိ႔သြားရာလမ္းရယ္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္ရွာရမယ့္ မွန္တစ္ခ်ပ္ရယ္
ဟာသထဲက မိန္းကေလးရဲ႕ မခံခ်င္စိတ္မ်ိဳးနဲ႔
စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ စူးစူးနစ္နစ္ ျပန္ေပးလုိက္ပါတယ္
နတ္လူ သာဓု ေခၚေစဖုိ႔။