က်ိဳးသြားတာက ရင္
စိစိညက္ဆုိတာ ေသခ်ာသေလာက္
ေၾကမြသြားတာက အသည္း
ပ်က္စီးဆုိတာ ေသခ်ာသေလာက္
အၿပံဳးမဲ့သြားတာက မ်က္ႏွာ
ဒါေတြကုိ ေသခ်ာေတာ့ စုထားတယ္
(အေဟာင္းဝယ္သူမ်ား ဝယ္မလားလုိ႔)
စုိင္းထီးဆုိင္ သီခ်င္းထဲကလုိ
ၾကင္နာတာ နာက်င္တာ ေနရာလဲခဲ့လုိ႔
တာတမံကုိ ခပ္ျမန္ျမန္ ျပန္ဖုိ႔ေနရတယ္
အခ်စ္နဲ႔ စစ္မွာ မတရားတာ မရွိဘူးဆုိေပမယ့္
အေသခံဗံုးခြဲတုိက္ခုိက္သူေတြ မ်ားလာလုိ႔
ေလထဲက တုိက္အိမ္ကုိ ခပ္ျမန္ျမန္ ျပန္ဖ်က္ေနရတယ္
တြယ္တာသူက တြယ္တာေတြ မ်ားသြားလုိ႔
သခၤန္းစာေတြကုိ ႀကိဳးနဲ႔ သီၿပီး
ဆုိင္ရာနတ္ကုိ ခပ္ျမန္ျမန္ ပူေဇာ္ပသထားရတယ္
ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕က မနက္ခင္းမွာ
ေနေရာင္ျခည္နဲ႔ ေႏြးေထြးပါရ႔ဲလား
မႏၲေလးၿမိဳ႕က ထန္းရိပ္ညိဳမွာ
အႏုပညာရွင္ေတြ စည္ကားပါရဲ႕လာား
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က လုိင္းကားေတြမွာ
အတက္အဆင္းလူေတြ သက္သာပါရဲ႕လား
ဒီလုိ စိတ္ကုိ ကုိယ္နဲ႔ ခပ္ေဝးေဝးမွာ ထားရတယ္
ဟင္၊ ဟုတ္လား၊ ေသခ်ာလား၊
ဝမ္းသာတယ္ကြာ၊ စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ တကယ္
ဒီလို အကယ္ဒမီရမယ့္ မ်က္ႏွာနဲ႔
ေနထြက္ရာဘက္ကုိ မ်က္ႏွာမူတယ္
တစ္ခုခုကုိ ဝင္တုိက္မိရင္ ကုိယ္က ဦးေအာင္ ေတာင္းပန္တယ္
သစ္ပင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ဓာတ္တုိင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ရပ္ထားတဲ့ ကာားျဖစ္ျဖစ္
ထားခဲ့လုိ႔ ရတဲ့အရာကုိ ထားခဲ့လုိ႔ရတဲ့ေနရာမွာ
တတ္ႏုိင္သမွ် မရရေအာင္ ထားခဲ့တယ္
သတိရျဖစ္မွာစုိးလုိ႔ အမွတ္တရမရွိတဲ့ ေနရာကုိ
ေသေသခ်ာခ်ာ ေရြးခ်ယ္သြားလာ ေနထုိင္ခဲ့တယ္
ဆင္ျခင္တံုတရားေတြ စိတ္နဲ႔ မလြတ္ေအာင္ ဘယ္လုိခ်ဳပ္ေႏွာင္ေႏွာင္
အသိဉာဏ္ေတြဘယ္ေလာက္ ျမင့္မားေအာင္ထားထား
ထားခဲ့ေပမယ့္ မေနခဲ့တဲ့ အရာကုိ ျပန္လုိက္စုေနမိတယ္
အမွတ္တရ မရွိတဲ့ေနရာမွာလည္း သတိက ရရေနတယ္
ေခါင္းနဲ႔ ျငင္းပယ္ထားတဲ့အရာ မွန္သမွ်
ႏွလံုးသားက လုိက္ျငင္းပယ္ေပးရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္။