Wednesday, September 22, 2010

ဒီလို ေၾကးလား

Wednesday, September 22, 2010 Posted by ဂျေဂျူဝိုင်

ၾကားခါစက ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကုိ
ယံုေတာင္ မယံုႏုိင္ဘူးတကယ္ပါ
ဒီမုိကေရစီဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံကေပါ့
စိတ္ကူးယဥ္သိပၸံဝတၳဳစာေရးဆရာတစ္ေယာက္ကုိ
ေဝဖန္ေရးသမားတစ္ေယာက္က ေဝဖန္သတဲ့
မမွန္တာေတြ အမ်ားႀကီးပါေနေတာ့
စာေရးဆရာက ေမးသတဲ့
ဘာျဖစ္လုိ႔ အဲလုိေရးရသလဲဆုိေတာ့
ခင္ဗ်ားဝတၳဳကုိလည္း မဖတ္ဖူးပါဘူး
ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းကုိလည္း မသိပါဘူး
လူေျပာသူေျပာမ်ားေနတာကုိ
ေထာက္ေသာအားျဖင့္ ခင္ဗ်ားမွားတယ္ဆုိတာ
ေသခ်ာေနၿပီးသားပါတဲ့
စာေရးဆရာက ခ်က္ခ်င္း ေသနတ္ေကာက္ကုိင္လုိက္တယ္
ၿပီးမွ ငါ့က်ည္ဆန္ေတြ သူနဲ႔ မတန္ဘူးဆုိၿပီး
နံရံကုိ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ပစ္လုိက္သတဲ့
မ်က္မျမင္တစ္ဦးကေျပာျပတဲ့
အေရာင္ေတြအေၾကာင္းကုိ
အျခား မ်က္မျမင္တစ္ဦးယံုၾကည္သလုိမ်ိဳး
ခပ္ညံ့ညံ့ နားေတြကုိ အသံုးျပဳခဲ့ၾက
ကုိယ့္ေနာက္ကုိ တေကာက္ေကာက္လုိက္ေနတဲ့
ထိခုိက္ပြန္းရွ အနာတရေတြနဲ႔
တခ်ိန္မွာ မွားသြားပါလားလုိ႔ တရမယ့္ တရားကုိ
ရွည္ရွည္လ်ားလ်ားေဟာၾက ရြတ္ၾက နာယူၾက
ေလာက ကစားပြဲထဲကေန
မညီမွ်တဲ့ ဖဲေတြ ေဝၿပီး
စားပြဲေပၚ ဓားေထာက္လုိက္တဲ့ တစ္ဖက္ကန္းဆီ
အႏုိင္ဖဲကုိ အတင္းအဓမၼ ထုိးေပးၾက
အမွန္တရားမွတ္တုိင္မွာ
အမွန္တရားအေၾကာင္းေျပာၿပီး
တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ယူရင္း
ေရာက္လာတဲ့ မုသာဝါဒကားကုိ တက္စီးၾက
ဘယ္ေတာ့မွ အျမင့္ခုန္တမ္း မကစားဖူးခဲ့
ကုိယ့္ရ႕ဲ ႐ူးသြပ္မႈႈက ဖ်က္ဆီးထားတဲ့ ကုိယ့္စိတ္ကုိ
ကုိယ္တကယ္ မသိတာေတြနဲ႔
ငုိေႂကြးမႈဆီ ဘဝကုိ ေမာင္းႏွင္ၾက
ေဟာဒီဒြႏၷယာမွာ ေနသမွ်ေတာ့
ဒီလုိလူေတြန႔ဲ သင္ဘယ္လုိ ေနမလဲ
ဒီလိုေၾကးစိန္ေခၚရင္ ဒီလုိေၾကးေလာင္းမလား
သင့္က်ည္ဆန္ေတြကုိ နံရံေပၚမွာပဲ ျဖဳန္းလုိက္ပါ
သင့္မ်က္လံုးကုိ သင့္မ်က္လံုးဆီမွာပဲထားပါ
သင့္နားကုိ သင့္နားဆီမွာပဲ ထားပါ
သင့္ဦးေႏွာက္ကုိ  သင့္ေခါင္းထဲမွာပဲထားပါ
သင့္ႏွလံုးသားကုိ သင့္ရင္ဘတ္ထဲမွာပဲထားပါ
သင္ေကာင္းသမွ်သာ သင္ျဖစ္သလုိ
သူတုိ႔ေကာင္းသမွ်သာ သူတုိ႔ျဖစ္မွာပါ။