မင္းအိမ္ေရွ႕ ငါျဖတ္ေလွ်ာက္တုိင္း
မင္းကုိ ငါအရမ္းေတြ႕ခ်င္တယ္
မင္းအိမ္ေရွ႕ ငါျဖတ္ေလွ်ာက္တုိင္း
မင္းငါ့ကုိေတြ႔မွာ အရမ္းစုိးတယ္
မင္းတုိ႔ ရပ္ကြက္က ဖုန္ထူလြန္းတယ္
မင္းရဲ႕ အေတြးအေခၚက ပုိဖုန္ထူလြန္းတယ္
ငါဟာ ပ်ံသန္းလု႔ိမရတဲ့ ေပဖူးငွက္မဟုတ္ဘူး
ငါဟာ မစီးဆင္းႏုိင္တဲ့ ျမစ္ရဲ႕လွ်ိဳ႕၀ွက္မ်က္ရည္မဟုတ္ဘူး
ငါဟာ ကုိင္းကူးမွားတဲ့ အိပ္မက္အက်ိဳးအပဲ့မဟုတ္ဘူး
ငါဟာ ရန္လုိေနတဲ့ ယုန္ကေလးမွ်သာျဖစ္တယ္
ဒါေၾကာင့္
ငါ ပန္းသီးကုိ မစားခဲ့ဘူး
ဒီလုိနဲ႔ ငါ့ကုိယ္ငါ
ေလဖိအားနည္းရပ္၀န္းေတြ ျဖစ္လုိ႔
မုန္တုိင္းတစ္ခုလံုး
ဒုိင္ယာရီထဲ ညႇပ္သိမ္းေနရတယ္
ခုေတာ့
မင္းပါးမဟုတ္တဲ့ ပါးကုိ နမ္းတုိင္း
ငါ့ရင္တစ္ခုလံုး ေတာမွားတယ္။